روز تولد: 7 فوریه ، 1919
فوت در سن: 87
علامت خورشید: دلو
همچنین به عنوان:دزموند توماس داس
متولد:لینچبورگ
معروف به عنوان:سرهنگ ارتش آمریکا
سربازان مردان آمریکایی
خانواده:
همسر/سابق:فرانسیس ام. دوس (1993) ، دوروتی داس (1942–1991)
پدر:ویلیام توماس داس
مادر:برتا ای. الیور
فرزندان:دزموند توماس داس ، جونیور
درگذشت: 23 مارس ، 2006
محل فوت:پیمونت
ایالات متحده دولت: ویرجینیا
حقایق بیشترجوایز:مدال افتخار
مدال ستاره برنز
قلب بنفش
توصیه شده برای شما
اودی مورفی پت تیلمن جوکو ویلینک مارکوس لترلدزموند داس کی بود؟
دزموند داس یک سرباز آمریکایی بود که در طول جنگ جهانی دوم به ارتش ایالات متحده خدمت می کرد. او یک سرباز کمک های پزشکی رزمی (پزشک رزمی) بود که جان بسیاری از سربازان آمریکایی را در طول جنگ نجات داد. او 75 سرباز را در 'نبرد اوکیناوا' نجات داد که به خاطر آن 'مدال افتخار' ، بالاترین جایزه دلاوری ارتش آمریکا را دریافت کرد. دوس که مسیحی متدین روز هفتم بود ، از حمل سلاح به میدان جنگ خودداری کرد و در ابتدا با انتقادات زیادی از سوی همکاران و مافوق خود در ارتش مواجه شد. اما فداکاری ایثارگرانه او برای کار باعث احترام همکاران و مافوقش شد و مدالهای زیادی را برای خدماتش در 'جنگ جهانی دوم' دریافت کرد. یک فیلم هالیوودی با عنوان 'Hacksaw Ridge' که توسط مل گیبسون کارگردانی شد ، ساخته شد. در مورد اقدامات قهرمانانه خود در 'نبرد اوکیناوا'.
اعتبار تصویر https://www.pinterest.com/pin/444449056968454256/ 
اعتبار تصویر http://ministryofhealing.org/2017/02/who-was-desmond-doss-did-he-really-save-75-lives-in-ww2-without-a-gun// 
اعتبار تصویر https://www.facebook.com/DesmondTDoss/ 
اعتبار تصویر http://www.armymag.it/2017/01/25/hacksaw-ridge-film/ 
اعتبار تصویر https://fa.wikipedia.org/wiki/Desmond_Doss#/media/File:DossDesmondT_USArmy.jpg 
اعتبار تصویر https://myhero.com/desmond-doss-thou-shalt-not-kill قبلی بعد دوران کودکی و اوایل زندگی دزموند داس در 7 فوریه 1919 در لینچبورگ ، ویرجینیا ، ایالات متحده متولد شد. پدرش ، ویلیام توماس دوس ، (1893-1989) نجار بود ، در حالی که مادرش ، برتا ادوارد دوس ، (1899-1983) خانه دار و کارگر کارخانه کفش بود. دزموند یک خواهر بزرگتر به نام آدری و یک برادر کوچکتر به نام هارولد داشت. او در منطقه Fairview Heights در شهر لینچبورگ ، ویرجینیا بزرگ شد. مادرش در جوانی تأثیر شدیدی بر او گذاشت. او او را به عنوان یک مسیحی متعصب Adventist در روز هفتم پرورش داد و ارزش های رعایت روز سبت ، عدم خشونت و پیروی از رژیم گیاهخواری را در او القا کرد. او از کودکی از اسلحه متنفر بود. به گفته وی ، آخرین باری که او اسلحه در دست داشت زمانی بود که مادرش از او خواست تا هفت تیر کالیبر 0.45 پدرش را مخفی کند. مادرش می ترسید که پدرش عمویش را بکشد زیرا او به سختی خشم خود را کنترل کرده بود. در کودکی بسیار دلسوز و کمک کننده بود. او یکبار پس از اطلاع از حادثه از ایستگاه رادیویی محلی ، شش مایل راه رفت تا به قربانی حادثه خون اهدا کند. او از همان کودکی مقاوم و بی امان بود. او دوران کودکی خود را با مسطح کردن پولهای خود در مسیرهای راه آهن و کشتی گرفتن با برادرش گذراند. برادرش هارولد نمی خواست با او کشتی بگیرد زیرا دزموند نمی دانست چه زمانی باید تسلیم شود. به گفته هارولد ، او بدون تسلیم به کشتی خود ادامه می دهد. او به مدرسه 'کلیسای ماجراجویی هفتمین روز پارک خیابان' در زادگاهش رفت و تا کلاس هشتم درس خواند. او دوران رکود بزرگ را ترک کرد و در شرکت 'Lynchburg Lumber Company' شغلی پیدا کرد تا به درآمد خانواده اش کمک کند. ادامه مطلب را در زیر بخوانید حرفه در مارس 1941 ، او به عنوان وصال کشتی در کارخانه کشتی سازی نیوپورت نیوز در ویرجینیا شروع به کار کرد. در سال 1942 ، هنگامی که ایالات متحده وارد 'جنگ جهانی دوم' شد ، او داوطلبانه به عضویت در ارتش ایالات متحده درآمد ، با وجود این که به دلیل کار در کشتی سازی به او امکان تعویق داده شد. او در 1 آوریل 1942 در ویرجینیا به ارتش ایالات متحده پیوست. او به فورت جکسون در کارولینای جنوبی فرستاده شد تا با 'لشکر 77 پیاده نظام' آموزش ببیند که پس از شروع جنگ دوباره فعال شده بود. او بعداً گفت که می خواهد به کسانی که برای کشور می جنگند کمک کند ، گرچه اعتقادات مذهبی او اجازه حمل سلاح به او نمی دهد. او ترجیح داد خود را 'همکار وظیفه شناسی' به جای 'مخالف وظیفه شناسی' بنامد. با توجه به اعتقاد راسخ خود به ایده کتاب مقدس مبنی بر 'نباید بکشی' و اعتقادش به رعایت روز شنبه ، با مقامات برتر خود در جنگ درگیر شد. ارتش درست از روزهای آموزش او. او اغلب به خاطر عقاید مذهبی خود در یگان ارتش خود مورد آزار و اذیت قرار می گرفت. اگرچه او می خواست یک سرباز پزشکی رزمی شود ، او به یک شرکت تفنگ منصوب شد زیرا مافوق او می خواستند که ارتش را ترک کند. او به دلیل امتناع از دستور مستقیم حمل اسلحه تقریباً در دادگاه نظامی قرار گرفت. همچنین تلاش شد تا به اتهام 'بخش 8' علیه او اقدام شود تا به دلایل بهداشت روانی از ارتش اخراج شود. با این حال ، او از این تلاش ها جان سالم به در برد و به آموزش خود ادامه داد. او در طول آموزش زورگویی و توهین های سربازانش را تحمل کرد و همچنان از تصمیم مافوق خود درخواست تجدیدنظر کرد. او اغلب از مافوق خود می خواست که به او اجازه دهند به عنوان یک پزشک رزمی آموزش ببیند. سرانجام ، مافوق او تصمیم گرفتند او را به عنوان یک پزشک رزمی آموزش دهند و شنبه ها او را از وظیفه معاف کردند. پس از اتمام آموزش ، او به هنگ 307 پیاده ، لشکر 77 پیاده نظام ارتش آمریکا به عنوان یک پزشک رزمی منصوب شد. لشکر او برای خدمت در 'جبهه شرقی' در آسیا مامور شد تا با ژاپنی ها مبارزه کند. او به عنوان یک سرباز پزشکی نترس شناخته شد که در حال مراقبت از مجروحان در میدان جنگ به زندگی خود اهمیت نمی داد. او شهرتی پیدا کرد که بدون ترس به میدان جنگ رفته بود تا رفقای مجروح خود را کمک کند و آنها را تخلیه کند بدون آنکه زیاد نگران گلوله های پرتاب کننده یا ترکیدن گلوله های اطرافش باشد. در حالی که با واحد خود در فیلیپین و گوام خدمت می کرد ، در سال 1944 ، به دلیل خدمات قهرمانانه و دستاوردهای شایسته خود در میدان جنگ ، چند مدال 'ستاره برنز' با دستگاه 'V' دریافت کرد. در ماه مه 1945 ، او با گروهان خود در 'نبرد اوکیناوا' شرکت کرد. بخشی از لشگر خود دستور تصرف Maeda Escarpment ، یک شیب فلات شیب دار به نام 'Hacksaw Ridge' توسط سربازان آمریکایی را گرفت. دسته او بخشی از نیروهای تهاجمی بود که برای ایمن سازی خط الراس هکساو به کار گرفته شد. در 5 مه 1945 ، لشکر او به سربازانی که سعی در بالا رفتن از فلات داشتند کمک کرد. از طرف دیگر ، ژاپنی ها استراتژی ارائه حداقل مقاومت را تا زمان بالا رفتن سربازان آمریکایی از فلات در پیش گرفتند. هنگامی که همه سربازان آمریکایی لشکر تهاجمی با موفقیت از فلات ریج هکساو بالا رفتند ، ژاپنی ها ضدحمله ای را آغاز کردند که در آن آمریکایی ها تلفات زیادی را متحمل شدند. دزموند داس بخشی از نیروهای تهاجمی در Hacksaw Ridge بود. او با نیروی حمله از فلات بالا رفته بود و با ضدحمله ژاپنی ها غافلگیر شد. او بدون توجه به ایمنی خود ، به سربازان آمریکایی مجروح در خط الراس رفت و تک سرباز مجروح را از فلات پایین آورد. او از ترک حتی یک سرباز خودداری کرد ، اگرچه جان خود او در خطر بود. او به مدت 12 ساعت در میان شلیک های سنگین ، انفجار گلوله های توپخانه و نبرد تن به تن برای نجات هرچه بیشتر سرباز کار کرد. وی در پایان توانست تمامی سربازان مجروح را به محل امن بازگرداند. به طور معجزه آسایی ، او هیچ آسیبی جدی ندید و آخرین مرد خارج از فلات بود. آمریکایی ها سرانجام توانستند پس از شکست اولیه ، Hacksaw Ridge را تصرف کنند. دو هفته پس از این حادثه ، او بخشی از حمله شبانه لشکر خود بود که در چند کیلومتری هچاو ریج انجام شد. او در حال درمان سربازان مجروح در سوراخ روباه بود که نارنجکی در نزدیکی پای او فرود آمد. او سعی کرد نارنجک را به بیرون پرتاب کند اما منفجر شد و منجر به جراحات شدید ترکش در تمام پاها شد. بدون نگرانی زیادی در مورد جراحات خود ، او همچنان به سربازان مجروح تمایل داشت. در حین مداوای سربازان مجروح ، تک تیرانداز به بازوی چپ او شلیک کرد. با وجود اینکه استخوان های شکسته ای روی بازوی چپش باقی مانده بود ، او 300 یارد خزید تا به ایستگاه کمک برسد تا از گروهان دیگر در تخلیه بیمارانش کمک بگیرد. پس از پنج ساعت ، تیمی برای نجات او از سوراخ روباه به محل رسید ، اما او قبل از تخلیه سربازان مجروح از رفتن امتناع کرد. در حالی که در حال بهبودی در بیمارستان بود ، نام او برای 'مدال افتخار' ، بالاترین جایزه دلاوری آمریکا توصیه شد. افسر فرماندهی وی در بیمارستان به ملاقات وی رفت تا با تأیید جایزه ، خبر را به او اعلام کند. او سرانجام با اثبات وجود اعتقادات مذهبی و خدمت سربازی خود ، احترام و تحسین همکاران و مافوق خود را به دست آورد. رئیس جمهور هری ترومن هنگام اعطای 'مدال افتخار' در 12 اکتبر 1945 گفت: 'من این را افتخاری بزرگتر از رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا می دانم.' *پس از جنگ ، او با همسر و پسرش در Rising Fawn ، جورجیا ، و بعداً به همراه خانواده اش به پیمونت ، آلاباما نقل مکان کردند. وی در سال 1946 به بیماری سل مبتلا شد که منجر به برداشتن یکی از ریه های وی شد. او در سال 1976 به دلیل مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک شنوایی خود را از دست داد ، اما پس از کاشت حلزون در سال 1988 دوباره به دست آورد. او در 23 مارس 2006 در خانه خود در پیمونت ، آلاباما درگذشت. جوایز و دستاوردها به خاطر خدمات و جلال خود ، او با چندین نشان ، از جمله 'مدال افتخار کنگره' ، 'قلب ارغوانی' با دو خوشه برگ بلوط ، 'مدال ستاره برنز' با خوشه برگ بلوط و دستگاه V ، 'نشان پزشکی مبارزه ،' مفتخر شد. 'مدال رفتار خوب ارتش' ، 'مدال کمپین آمریکایی' ، 'مدال کمپین آسیا و اقیانوسیه' با دستگاه نوک پیکان و سه ستاره برنز ، 'مدال آزادی فیلیپین' با یک ستاره خدمات برنز و 'مدال پیروزی جنگ جهانی دوم'. خانواده ، زندگی شخصی و میراث دزموند داس در 17 اوت 1942 ، درست قبل از عزیمت به آموزش ارتش ، با دوروتی پائولین شوت ازدواج کرد. آنها یک پسر داشتند ، دزموند 'تامی' داس جونیور ، متولد 1946. همسرش ، دوروتی داس ، در سال 1991 در یک تصادف رانندگی درگذشت. پس از آن ، در سال 1993 با فرانسیس می دومان ازدواج کرد. در سال 2016 ، مل گیبسون بازیگر و کارگردان فیلمی با عنوان 'Hacksaw Ridge' ساخت که بر اساس زندگی او ساخته شد. او ثابت کرد که اعتقادات مذهبی او می تواند همراه با خدمت سربازی باشد. جالب اینجاست که او معتقد بود خدا او را در Hacksaw Ridge نجات داده است. به گفته وی ، اسلحه های سربازان ژاپنی هر زمان که وی را بر روی تپه Hacksaw نشانه می گرفتند به طور معجزه آسایی از کار می افتاد. 5 مه 1945 ، روزی که او 75 نفر را در ریج هکساو نجات داد روز شنبه بود. همچنین آن روزی بود که او قرار نبود طبق اعتقادات مذهبی خود کار کند. او کتاب مقدس خود را در میدان جنگ در حمله شبانه هنگامی که به شدت مجروح شد از دست داد. پس از نبرد ، گروهان او جستجو کردند و آن را پیدا کردند. افسر فرماندهی وی هنگامی که پس از جنگ در حال بهبودی در بیمارستان بود ، کتاب مقدس خود را به او پس داد.
